واریس ،واریس پا،واریس چیست،واریس بیضه،واریسلا زوستر،واریس مری،واریس پا چیست،واریس دست،واریس معده،واریاسیون،واریس پا به انگلیسی،واریس پا و درمان آن،واریس پا در بارداری،واریس پا چگونه درمان میشود،واریس پا در دوران بارداری،واریس پا در حاملگی،واریس پا در کودکان،واریس پا ودرمان،واریس چیست و راه درمان آن،واریس چیست و چگونه درمان میشود
دراین مطلب از سایت جسارت می خواهیم در مورد بیماری واریس صحبت کنیم.امیدواریم این مطلب مورد توجه شما سروران گرامی قرار گیرد. واریس بیماری است که در طی آن دیواره ی وریدها(سیاهرگ ها) دچار تورم و برآمدگی پیاز مانند میشوند. این مشکل به طور عمده در دیواره ی وریدهای قسمت تحتانی ساق پا دیده میشود. هر ورید یا سیاهرگ دارای دریچههای کنترل کننده جریان خون است. واریس هنگامی رخ میدهد که این دریچهها دچار نارسایی شده باشند و به فعالیت طبیعی خود ادامه ندهند.یکی از علل به وجود آورنده این حالت، فشارهای درون لوله گوارشی مثلا به دلیل ابتلا به یبوست است. بعضی از سیاهرگهای واریسی به طور عمیقی درون ساق پا قرار داشته و قابل مشاهده نیستند.واریس میتواند منجر به کاهش تامین مواد مغذی برای پوست و ماهیچه شود و در نتیجه قانقاریا و زخم ایجاد کند.علامت اصلی این بیماری درد و تورم خفیف در قوزک پا و بد منظره شدن ناحیه مبتلا به واریس است. برخی مواقع نیز هیچ علامتی مشاهده نمیشود.
واریس سیاهرگها (به انگلیسی: Varicose veins) که از ریشه واژه لاتین واریکس Varix به معنای پیچ خورده گرفته شده، به گشاد شدن سیاهرگها یا تورّم ورید گفته میشود. واریس، شایعترین بیماری عروقی انسان است که حدود ۲۰-۱۰٪ جمعیت را مبتلا میکند. سیاهرگهای واریسی به صورت رگهای دراز، گشادشده و پرپیچ و خم و غالباً در سطوح درونی اندام تحتانی دیده میشوند. بیشترین میزان شیوع واریس در زنان بین سن ۴۹-۴۰ سالگی برآورد شده است. رگهای واریسی بزرگ، کاملاً ً برجسته و گاهی قابل لمس و متسع و طویل میباشند و گاهی قطر بالاتر از ۴ میلیمتر پیدا میکنند.
رگ های تار عنکبوتی همان رگ های نازک و ریزی هستند که گاهی از زیر پوست خودنمایی می کنند و ظاهر پوست را نا زیبا نشان می دهند. واریس برای خانم ها بسیار آزاردهنده است. همه چیز از یک درد گنگ و احساس خستگی در پا شروع می شود. شاید خیلی از افراد آن را پشت گوش بیندازند و منتظر بنشینند تا روزی این درد برطرف شود غافل از اینکه یکی از سیاهرگ های پایشان روزبه روز گرفتگی بیشتری پیدا می کند و… بعد از آن یک روز می بینند قسمتی از پایشان تغییر رنگ داده و متورم شده و به شدت دردناک است. انواع دیگری از برجستگی های عروقی به جز واریس ممکن است در پاها دیده شود. تلانژ کتازی، عروقی با قطر۴/۰-۱/۰ میلی متر می باشند که به شکل خطوط نازک به رنگ قرمز هستند. عروق شبکه ای، قطورتر (۴-۲ میلی متر) و پر رنگ تر هستند. میزان شیوع این اختلال بین %۵۰ -۱۰ تخمین زده می شود. البته این میزان با بالا رفتن سن افزایش می یابد. زنانی که چندین بارداری و زایمان داشته اند شانس بیشتری دارند و احتمالاً میزان شیوع در جوامع شهری بیش تر از جوامع روستایی است.
سیاهرگها، رگهای خونی هستند که خون را از تمامی اندامهای بدن جمعآوری کرده و به سمت قلب هدایت میکند. همانطور که در قسمتهای مختلف بدن برای ادامه حیات خود از اکسیژن خون استفاده میکنند، مواد زائد خود را (از جمله دیاکسید کربن و… ) به درون سیاهرگها بر می گرداند. خون ورودی به سیاهرگها، به قلب و سپس به ریهها بازگردانده میشود. در ریه ها، دیاکسید کربن از خون گرفته و اکسیژن وارد خون میشود و سپس این خون اکسیژن دار، به ارگانها و اندامهای بدن فرستاده میشود. سیاهرگها با توجه به نوع فعالیتی که دارند و جایگاهشان، اندازههای مختلفی دارند. بزرگترین سیاهرگها در مرکز بدن وجود دارند که خون را از رگهای کوچکتر جمع کرده و به قلب می رسانند. در سطح بدن، سیاهرگهای ریزی وجود دارند. این رگهای ریز، بهم پیوسته و به رگهای جمعآوری کنندۀ بزرگتر ریخته و نهایتاً ً خون را به قلب می رسانند. وقتی که جریان گردش خون به درستی انجام نشود، رگها بر اثر جمع شدن خون در آنها برجسته بیشتر میشوند که این امر بیشتر در پاها و رانها دیده میشوند که به آنها واریس گفته میشود.
– هنگام نشستن از انداختن پاهایتان روی یکدیگر خودداری کنید.
– انجام فعالیتهای جسمی به خصوص پیادهروی که به تقویت پاها و رگها کمک میکند، توصیه میشود.
– وزن خود را پایین نگه دارید.
– از ایستادن برای مدت زمان طولانی بپرهیزید.
– از جورابهای قابل انعطاف استفاده کنید.
– از پوشیدن لباسهایی که تنگ هستند و کمر را منقبض میکند خودداری کنید.
– مصرف مواد خوراکی فیبردار را در وعدههای غذاییتان بگنجانید زیرا یبوست به بروز واریس کمک میکند.
– هنگام رانندگیهای طولانی مدت هر 45 دقیقه یک بار توقف کنید و مقداری پیادهروی کنید.
بیشتر سیاهرگهای واریسی بدون علامت بوده و تنها از جنبهٔ زیبایی به توجه پزشکی نیاز مییابند. در صورت علامتدار شدن، احساس درد، پری و سنگینی منتشر و غیر اختصاصی در ساق پاها به ویژه پس از ایستادن به مدت طولانی، وجود دارد. گاهی تورم در مچ پا و عروق برجسته در پا دیده میشود. درمان نگهدارنده (مانند جوراب الاستیک، اجتناب از سرپا ایستادن طولانی و بالا نگهداشتن پا هنگام دراز کشیدن و جوراب ساق بلند کشی) است. در صورت بروز مشکلات اساسی جراحی ضروری است. روشهای درمانی متداول عبارتند از اسکلروتراپی (تزریق مایع) و جراحی. اندیکاسیونهای درمان جراحی شامل درد دائم و ناتوانکننده، ترومبوفلبیت (لخته شدن) سطحی راجعه، ضایعات و زخمهای پوستی همراه با خونریزی هستند.
واریس یا اولیه است که هیچ علتی به جز استعداد ژنتیکی برای آن یافت نمی شود یا واریس ثانویه که در حالت ثانویه این اختلال عروقی ناشی از بیماری زمینه ای می باشد که در این مورد شایع ترین علت بیماری لخته شدن خون در عروق عمقی پاها (Deeprein Thrombosis) است. به همین دلیل در موارد مشکوک حتماً باید سیستم عروق عمقی پاها قبل از هر درمانی در بیمار بررسی شود. از نظر ظاهری همان طور که گفته شد عروق به صورت نوارهای پیچ در پیچ، متسع و گاهی اوقات گره داری از روی پوست دیده می شوند. هر چه قطر رگ بیشتر باشد رنگ آن آبی تر و هر چه محل قرار گرفتن رگ نیز عمقی تر باشد رنگ آن کبود تر است. به این ترتیب عروق نازک، سطحی قرمز و عروق کلفت و عمقی، آبی هستند. اهمیت این نکته در انتخاب روش درمانی است. در اکثر موارد شکایت بیمار صرفاً مسائل زیبایی است. اما بعضی اوقات بیماران از درد پاها که با ایستادن طولانی مدت و به ویژه در اواخر روز تشدید می شود شاکی هستند. این درد با در ارتفاع قرار دادن پاها و پوشیدن جوراب واریس تخفیف می یابد. در مواردی ورم مچ پا، خارش، زخم و تغییرات رنگ در پاها دیده می شود این تغییرات به معنی افزایش فشار در سیستم وریدی پاها است که حتماً نیاز به ارزیابی و درمان جداگانه دارد. عوارضی نظیر خونریزی (کبودی پوست) و لخته شدن خون داخل عروق (عروق برجسته دردناک به صورت ناگهانی) در بیماری واریس دیده می شود. بیماران با این عروق باید به پزشک مراجعه نمایند و در صورت صلاح دید سونوگرافی داپلر عروق در آن ها انجام شود. مهم ترین مسئله در درمان، تشخیص واریس ثانویه و پی بردن به علل آن است. به طور مثال در موارد ثانویه به ترومبوز عروق عمقی، هیچ درمانی روی عروق سطحی انجام نمی شود و فقط جوراب واریس برای بیمار تجویز می شود. به هر حال در اکثر موارد، بیماران خانم هایی هستند که به علل زیبایی تمایل به درمان دارند. باز هم تأکید می کنیم که قبل از هر درمانی باید از سالم بودن عروق عمقی مطمئن شویم.
در برخی موارد، عدم حضور یا ضعف دریچههای رگها که از بازگشت جریان خون به قلب جلوگیری میکند، ممکن است باعث جریان ضعیف خون شود. در موارد دیگر، ضعف در دیوارههای رگ میتواند باعث جمع شدن خون شود. در مواردی که کمتر معمول است، واریس به علت بیماریهایی مانند فلبیت (التهاب رگها) یا ناهنجاریهای مادرزادی رگها ایجاد شود. بیماریهای وریدی بطور کلی پیشرونده هستند و نمیتوان کاملاً از آنها جلوگیری کرد. با این وجود، در برخی موارد، پوشیدن جورابهای محافظتکننده و حفظ وزن نرمال و ورزش منظم میتواند مفید باشد.
شامل پوشیدن جورابهای محکم مخصوص واریس و نشستن در حالتی است که پاها در سطحی بالاتر از قلب قرار داشته باشند (به طور مثال قرار دادن پاها بر روی یک صندلی در حالت نشستن و یا دراز کشیدن بر روی زمین). در اغلب موارد برای برطرف کردن مشکل واریس، عمل جراحی مورد نیاز است.
واریس انواع مختلفی از جمله خفیف، متوسط و پیشرفته دارد که در موارد شدید، عروق خیلی برجسته و کبود می شود و برگشت خون قطع و یا نزدیک به قطع شدن است و باعث خونریزی و ضایعات پوستی می شود. تسهیل برگشت خون از سیاهرگ به قلب توسط یک سری از دریچه های لانه کبوتری در سیاهرگ ها انجام می شود و هر زمان که این دریچه ها با مشکلی مواجه شوند واریس به وجود می آید.وی با اشاره به این که عامل یاد شده، یکی از عمده ترین علل ابتلا به واریس است، هر گونه عاملی که کار سیاهرگ ها را با اختلال مواجه کند، علتی برای ظهور واریس محسوب می شود؛ به عنوان نمونه، چاقی و اضافه وزن به ویژه در اطراف شکم، فشار اضافى را بر وریدهاى ساق پا تحمیل مى کند. بارداری در زنان و همچنین ایجاد توده ها و تومورهایی که در ناحیه لگن و شکم به وجود می آید هم می تواند یکی از عوامل ابتلا به واریس محسوب شود. مشاغلی که فرد مجبور می شود به واسطه انجام فعالیتی به مدت طولانی بایستد هم از جمله مهم ترین عوامل در بروز واریس است به گونه ای که افرادی که در چنین حرفه ها و مشاغلی مشغول به کار هستند باید خیلی بیشتر از دیگران، اصول ایمنی را رعایت و برای حفظ سلامت خود تلاش کنند.
برطرف کردن یبوست گام نخست در بهبود این بیماری است. یبوست فشار وارده بر سیاهرگهای ساق پا را افزایش میدهد و منجر به تشکیل واریس میشود. رژیم غذایی غنی از فیبر، سبب کاهش یبوست و پیشگیری از بروز واریس میشود.ـ برای پیشگیری از یبوست، مصرف غلات سبوس دار، نان سبوسدار، ماکارونی و برنج توصیه میشود. غلات غنی از فیبر نامحلول، مدفوع را حجیم کرده و آب را در خود نگه میدارند، در نتیجه مدفوع حاصل، نرمتر و بزرگتر بوده و آسانتر از دستگاه گوارش عبور میکند. بدین ترتیب فشار کمتری به وریدهای پا وارد میشود. این نکته حائز اهمیت است که افزایش دریافت فیبر در رژیم غذایی باید همراه با افزایش دریافت آب، حداقل به میزان 6 لیوان در روز باشد.ـ سبزیجات دارای برگ سبز و انواع کلم به وسیله تامین فیبر نامحلول به ویژه در طول دوران بارداری اهمیت دارد. چرا که در این زمان، سطوح بالای هورمون پروژسترون، سبب آهسته کردن انقباضات روده بزرگ میشود و احتمال بروز یبوست را افزایش میدهد.ـ مرکبات به ویژه پرتقال و گریپ فروت همچنین شاتوت، توت فرنگی، فلفل دلمه ای و انواع سبزیجات دارای برگ سبز تامین کننده ویتامین C هستند. این ویتامین برای حفظ استحکام کلاژن ضروری است. کلاژن مادهای است که به حفاظت از دیواره رگها کمک می کند. فقدان ویتامین C در رژیم غذایی منجر به پارگی وریدهای کوچک و بدتر شدن واریس وریدها میشود.از نظر تغذیه ای مهم ترین کارها برای بهبود واریس، برطرف کردن یبوست و کاهش وزن اضافی در افراد چاق است.ـ مصرف عصاره شاتوت در افراد دچار واریس سبب کاهش نشت دیواره نازک رگهای خونی میشود. این عصاره دارای آنتی اکسیدانهایی به نام آنتوسیانین است. آنتوسیانین به بهبود بافت پیوندی آسیب دیده کمک میکند. مصرف میوه شاتوت نیز اثر مشابهی در رفع این مشکل دارد.- مغزها، دانه ها و ماهی های روغنی حاوی اسید های چرب ضروری هستند که مصرف مقداری از این غذاها به طور روزانه برای کمک به استحکام دیواره وریدها ضروری است.
ـ کره، مارگارین، روغنها، کیک، شیرینی، شکلات، پای و بیسکویت سرشار از چربی بوده و تامین کننده مقدار زیادی انرژی هستند که احتمال افزایش وزن و واریس وریدی را افزایش میدهند.ـ هر غذایی که به طور تجربی سبب بروز یبوست میشود، باید به میزان کمتر یا به طور ترکیبی همراه با غذاهای ملین مصرف شود.مهم ترین مواد غذایی ملین شامل آلو ، انجیر و زرشک است.
در این روش پزشک داروهایی را داخل رگ ترزیق می کند که باعث بسته شدن و انسداد دهانه رگ می شوند. تعداد جلسات ۲-۶ و فواصل آن ۸-۱۲ هفته می باشد. عوارض این درمان تغییر رنگ در محل رگ درمان شده، ایجاد عروق شبکه ای جدید و در برخی موارد زخم پوستی است.
ـ کاهش وزن اضافی برای افرادی که اضافه وزن دارند، ضروری است. افزایش فشار وارده به رگها در نتیجه حمل چربی اضافی بدن، با افزایش خطر واریس مرتبط است.ـ ورزش منظم به سوزاندن انرژی اضافی و همچنین درمان واریس کمک میکند.
به وسیله لیزر نه تنها می توان رگهای واریس دردناک را تا حد زیادی بهبود
بخشید ، بلکه می توان این رگهای باریک و ضعیف را دوباره به حالت اولیه
بازگرداند. میلیون ها نفر از مبتلایان به واریس از گره های قرمز و دردناک
در ناحیه پاها رنج می برند، این افراد امروزه می توانند امیدوار باشند که
از طریق لیزردرمانی رگهای واریسی و حتی رگهای مستعد ابتلا به واریس ، درمان
خواهند شد.
در کنار تمام این درمان ها پوشیدن جوراب واریس ضروری است. بهتر است بیمار دو جفت جوراب را به صورت هر روز یک جفت و یک روز در میان استفاده کند. شستشو با آب سرد بوده و حرارت مستقیم به جوراب ها داده نشود. در این صورت جوراب ها تا ۶ ماه قابل استفاده هستند. از آویزان بودن پا به مدت طولانی نظیر روی صندلی نشستن و نیز ایستادن های دراز مدت که باعث راکد ماندن خون داخل عروق می شود باید پرهیز شود. نکته جالب در مورد این درمان های ساده خانم هایی هستند که به صورت ژنتیک استعداد تشکیل واریس اندام تحتانی را دارند. این خانم ها با رعایت یک سری نکات ساده در زندگی روزمره، دوران بارداری و نیز در صورت مصرف داروهای هورمونی می توانند تا حد زیادی جلوی تشکیل عروق غیر طبیعی را بگیرند. به هر حال اهمیت این مراقبت های ساده پیشگیری از ایجاد عروق غیر طبیعی جدید است.
در صورتی که ورید صافن بزرگ و انشعابات اصلی آن که از مچ تا کشالهی ران کشیده شده دچار واریس و برجسته شود، واریس ورید صافن نامیده خواهد شد که بیشتر در پشت و خارج ران و ساق پاها با ظاهری ناخوشاینده دیده میشود.
در صورتی که ورید صافن کوچک موجود در حد فاصل زردپی آشیل و ورید عمقی زیر زانو دچار واریس و برجسته شود، واریس صافن کوچک نام گرفته و بیشتر در پشت زانو و پشت مچ پا دیده میشود.
این نوع واریس شاخهای به صورت تکهای و برجسته از انشعابات ورید صافن بزرگ ناشی شده و بیشتر به شکل یک تکه و با قطر و برجستگی کمتر در پشت زانو دیده میشود.
این نوع واریس که به راحتی بر روی پا قابل مشاهده و تشخیص است به رنگ کبود و با ظاهری ناخوشایند بروز کرده و در صورت عدم درمان به موقع منجر به عوارض جدیتری خواهند شد.
واریسهایی که به موقع درمان و پیگیری نشدهاند، برجسته و بدشکل و شدید شده و با ایجاد عوارضی چون زخم پا و تورم شدید سلامت فرد را تهدید خواهند کرد و نیاز به اقدام درمان فوری دارند.
به عنوان رگههای نخ و یا عنکبوتی شناخته میشوند و خوشههای کوچک از رگهای آبی یا قرمز هستند که گاهی اوقات بر روی صورت یا پاها به خصوص ناحیه زیر زانو یا خارج ران ظاهر میشوند. آنها بی ضرر هستند و بر خلاف وریدهای تنه برجسته نیستند و به اندازه دو الی سه میلیمتر و به شکل شبکه تار عنکبوتی یا تور پخش میشوند. این نوع واریس در زنان نسبت به مردان شایعتر است.
زخم واریسی: زخمهای به شدت دردناک ممکن است در نزدیکی رگهای واریسی بویژه در نزدیک مچ پا ایجاد شوند. لخته شدن خون: گاهی اوقات رگهای موجود در عمق پا بزرگ میشوند. در این موارد ممکن است پا به مقدار قابل ملاحظهای متورم شود. خونریزی: گاهی اوقات رگهای بسیار نزدیک به پوست ممکن است از هم گسیخته شوند. این امر معمولاً تنها موجب خونریزی جزئی میگردد. التهاب ورید (ترومبوفلبیت) تورم کف و قسمت تحتانی پا. تغییرات پوستی در طول رگهای برجسته. تغییرات احتمالی پوست عبارتند از: بی رنگ شدن پوست، اگزما، زخم های پوستی، سفت و سخت شدن لایه چربی زیر پوست که باعث کلفت شدن پوست در بعضی نواحی و قرمزی پوست می گردد.
اگر واریس پای شما روز به روز بدتر می شود، از جوراب های مخصوص واریس استفاده کنید. این جوراب ها را می توانید از داروخانه و یا مراکز فروش لوازم پزشکی تهیه کنید. قبل از خرید جوراب مخصوص واریس، درباره اندازه و میزان فشردگی جوراب که مناسب شرایط شما باشد، با پزشک خود یا دکتر داروخانه مشورت کنید.
مرکبات به ویژه پرتقال و گریپ فروت همچنین شاتوت، توت فرنگی، فلفل دلمه ای و انواع سبزیجات دارای برگ سبز تامین کننده ویتامین C هستند. این ویتامین برای حفظ استحکام کلاژن ضروری است. کلاژن مادهای است که به حفاظت از دیواره رگها کمک می کند. فقدان ویتامین C در رژیم غذایی منجر به پارگی وریدهای کوچک و بدتر شدن واریس وریدها میشود.
مصرف عصاره شاتوت در افراد دچار واریس سبب کاهش نشت دیواره نازک رگهای خونی میشود. این عصاره دارای آنتی اکسیدانهایی به نام آنتوسیانین است. آنتوسیانین به بهبود بافت پیوندی آسیب دیده کمک میکند. مصرف میوه شاتوت نیز اثر مشابهی در رفع این مشکل دارد.
کره، مارگارین، روغنها، کیک، شیرینی، شکلات، پای و بیسکویت سرشار از چربی بوده و تامین کننده مقدار زیادی انرژی هستند که احتمال افزایش وزن و واریس وریدی را افزایش میدهند. هر غذایی که به طور تجربی سبب بروز یبوست میشود، باید به میزان کمتر یا به طور ترکیبی همراه با غذاهای ملین مصرف شود.مهم ترین مواد غذایی ملین شامل آلو ، انجیر و زرشک است.